Zespół Szkół

   Czwarta niedziela adwentu oznajmia nam, że za kilka dni będziemy przeżywać Święta Bożego Narodzenia. Zgodnie z tradycją tuż przed zimową przerwą świąteczną gromadziliśmy się w auli naszej Szkoły, aby wspólnie śpiewać kolędy, składać sobie życzenia i dzielić się opłatkiem. Dziś stajemy wobec innej rzeczywistości, która otwiera nas na nowe przeżycie tego niezwykłego czasu.

   Święta Bożego Narodzenia to przede wszystkim pamiątka narodzin Jezusa Chrystusa w Betlejem. W Polsce związane z wieloma tradycjami i zwyczajami, których znajomość pozwala głębiej przeżyć tajemnicę tych Świąt. Przyjrzyjmy się niektórym z nich.

   Punktem kulminacyjnym przeżyć adwentowych w rodzinach chrześcijańskich jest wigilia Bożego Narodzenia. W Polsce wigilia weszła na stałe do tradycji dopiero w XVIII wieku. Główną jej częścią jest uroczysta wieczerza, złożona z postnych potraw. Zgodnie z tradycją stół musiał być przykryty białym obrusem, a pod nim siano dla przypomnienia żłobu w którym urodził się Chrystus. Następnie odczytywano fragment Ewangelii o narodzeniu Jezusa, składano sobie życzenia łamiąc się opłatkiem.

   Przy wigilijnym stole nie mogło zabraknąć dodatkowego nakrycia dla spóźnionego wędrowca. Pamiętajmy, że puste miejsce przy stole wyraża pamięć o naszych bliskich, którzy nie mogą Świąt spędzić z nami. Do wspólnej wieczerzy siadano, kiedy na niebie pojawiła się pierwsza gwiazda. Miała ona przypominać Gwiazdę Betlejemską prowadzącą pasterzy i magów do Betlejem. Każdy uczestnik wigilijnej wieczerzy musiał skosztować wszystkich potraw, co było gwarantem zdrowia i dobrobytu w nadchodzącym roku. Następnie śpiewano wspólnie kolędy i obdarowywano się prezentami. Wieczór wigilijny kończyła pasterka – msza odprawiana w kościołach dokładnie o północy. Zgodnie z tradycją upamiętnia ona przybycie do Betlejem pasterzy i złożenie przez nich hołdu nowonarodzonemu Mesjaszowi.

   Dla większości z nas nie byłoby Świąt Bożego Narodzenia bez długo oczekiwanych prezentów i choinki. Zwyczaj strojenia choinki pochodzi z Niemiec. Na początku były to dwie gałązki ozdobione świecami, które symbolizowały drzewo z raju i drzewo krzyża. Dziś choinka jest symbolem życia, nadziei i dostatku.

   Niech rodzinne przeżywanie tych pięknych zwyczajów i tradycji bożonarodzeniowych pozwoli nam otworzyć serca i uwrażliwić na potrzeby drugiego człowieka, abyśmy przemieniali nasze życie z Chrystusem.

   Na progu zbliżających się Świąt Bożego Narodzenia życzymy wszystkim spokoju, zdrowia, mądrości i nadziei w nadchodzącym roku. Niech magia tych Świat sprawi, abyśmy poczuli się szczęśliwi i kochani, a nowonarodzony Chrystus niech nam błogosławi!